11 Parthenope

11 Parthenope
asteroide[1]
Nome provisional	A850 JA[1]
Símbolu astronómicu	símbolu astronómicu
Tipu	A850 JA[1]
Descubridor	Annibale de Gasparis[2]
Data de descubrimientu	11 mayu 1850[1]
Epónimu	Parténope (es) [3]
Llugar de descubrimientu	Observatorio Astronómico de Capodimonte (es) [2]
Categoría	cinturón d'asteroides[1]
Magnitú absoluta	6,73[1]
Oxetu astronómicu padre	Sol
Apoastru	2,6973150839674 AU[4]
Periastru	2,2094233644768 AU[4]
Argumento del periastru	196,07088588063 °[4]
Carauterístiques físiques
Diámetru	142,887 km [1]
Masa	6,15 Eg
Densidá	3,28 g/cm³
Clase espectral	asteroide de tipu S[1]
Albedu	0,18 y 0,191[1]
Carauterístiques orbitales
Periodu de rotación	13,7204 h[1]
Periodu orbital	1403,5981801497 d[4]
Semiexe mayor (a)	2,4533692242221 AU[4]
Periheliu (q)	2,2094233644768 AU[4]
Afeliu (Q)	2,6973150839674 AU[4]
Enclín (i)	4,624 ° y 4,631530856995 °[4]
Escentricidá orbital (e)	0,099432999051591[4]
Socesión
(10) Hygiea (es) 11 Parthenope (12) Victoria (es)

Parthenope (nome en llatín) ye un asteroide grande y brillante del cinturón d'asteroides. Ta compuestu d'un mestu metálica de níquel-fierro con silicatos de fierro y magnesiu.

Foi descubiertu dende Nápoles el 11 de mayu de 1850 pol astrónomu italianu Annibale de Gasparis. Foi'l so segundu asteroide descubiertu. Foi bautizáu n'honor de Parthenope, personaxe de la mitoloxía griega.

Hasta agora observóse una ocultación estelar por Parthenope'l 13 de febreru de 1987.

1. ↑ ^{1,00 1,01 1,02 1,03 1,04 1,05 1,06 1,07 1,08 1,09} «JPL Small-Body Database». Consultáu'l 16 ochobre 2023.
2. ↑ ^{2,0 2,1} «JPL Small-Body Database». Consultáu'l 23 xineru 2024.
3. ↑ Afirmao en: Dictionary of Minor Planet Names (Sixth Revised and Enlarged Edition). Páxina: 14. Editorial: Springer Science+Business Media. Llingua de la obra o nome: inglés.
4. ↑ ^{4,0 4,1 4,2 4,3 4,4 4,5 4,6 4,7 4,8} «JPL Small-Body Database». Consultáu'l 3 payares 2024.